امید دوباره زندگی ما پارمیسا

دخترکم در حال بازی کنار سیل قهره میگه چرا اول به من نگفتی بشینم روی تخت بعد بقبه حواسش به پارکه اصلا نگاه نکرد عکس بگیرم دختر کیتی من وسط همه کیتی هاش باغ وحش من گفتم میترسه تازه یه دور کمش بود میخواست دوباره بره عصاره ی تمام مهربانی ها را می گیرم و از آن فرشته ای می سازم همچون “خودت”. دلم چندین سال است روزه ی عشق گرفته است ! اذان افطارش را تو بگو در نگاهت چیزیست که نمیدانم چیست ؟ مثل آرامش بعد از یک غم ، مثل پیدا شدن یک لبخند مثل بوی نم بعد از باران ، در نگاهت چیزیست که نمیدانم چیست ؟ من به آن محتاجم ! امید زندگی منی دخترک شیرین زبانم فدای خوشگلی هات مهربونی هات شیطونی هات بشم من...